Friday, August 13, 2010

LAUNGAN KEMERDEKAAN 1957



Pengisytiharan Kemerdekaan Tanah Melayu merupakan peristiwa pengumuman kemerdekaan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957. Tarikh ini dipilih dalam mesyuarat antara Ketua Pemuda UMNO Tun Sardon Jubir dan timbalannya Haji Ahmad Badawi (bapa Perdana Menteri Malaysia ke-5) di Kepala Batas, Pulau Pinang pada 1956. Mufti Pulau Pinang, Haji Abdullah Fahim (bapa Haji Ahmad Badawi) turut ikut serta dalam perbincangan tersebut.

Malam Merdeka
Pengisytiharan kemerdekaan oleh Tunku Abdul Rahman

Sebelum pemasyhuran kemerdekaan Tanah Melayu dibuat, pada 30 Ogos 1957 pukul 12.00 tengah malam di Padang Kelab Selangor, Kuala Lumpur, telah diadakan upacara menurunkan bendera Union Jack bagi menandakan berakhirnya penjajahan British di Tanah Melayu dan lahirnya sebuah negara baru yang berdaulat, setaraf dan setimpal dengan semua negara-negara yang berdaulat di dunia. Bendera Persekutuan Tanah Melayu telah dinaikkan oleh anggota Tentera Laut Diraja Malaysia (TLDM) sambil disaksikan sendiri oleh Tunku Abdul Rahman.

Upacara Pengisytiharan

Pada 31 Ogos 1957 bertempat di stadium yang baru dirasmikan iaitu Stadium Merdeka, Kuala Lumpur telah menyaksikan peristiwa bersejarah bagi Tanah Melayu iaitu secara rasminya penyerahan pemerintahan Persekutuan Tanah Melayu daripada pemerintahan British kepada warganegara Tanah Melayu.

Hujan lebat yang turun sejak 3 pagi menyukarkan pergerakan dan sehingga 6.30 pagi, stadium masih belum dipenuhi oleh pengunjung. Ini menyebabkan upacara telah ditangguhkan selama sejam dan pengumuman majlis bermula kedengaran bukan pada pukul tujuh seperti yang dijangka tetapi pada pukul lapan. 2,000 orang tentera Persekutuan menumpang di sekolah-sekolah berhampiran stadium sebelum itu berarak dalam hujan dan tujuh batalion yang membuat perarakan ketika itu iaitu Rejimen Persekutuan, Skuadron Isyarat, Skuadron Jurutera, Tentera Laut Diraja Tanah Melayu, Tentera Laut Simpanan Diraja Tanah Melayu dan Askar Sivil Persekutuan.

Pada pukul 8, para media telah diberi pengumuman untuk bersedia dan semua peralatan kamera dan media ketika itu dipasang dengan perlindungan plastik atau pelapik kalis air lain di sekitar padang yang lembap. Kebetulan, hujan reda yang memungkin segala persiapan sebelum upacara bermula dapat dijalankan dengan mudah. Pengunjung bertambah ramai untuk menyaksikan upacara bersejarah ini.

Antara kumpulan pengunjung yang tiba di stadium adalah Kadet, Pengakap Laut (dengan pakaian putih, topi putih dan seluar pendek berwarna biru), Pandu Puteri (berpakaian biru muda), Pengakap (dengan kain skaf, berwarna merah dan emas, merah dan hitam, merah dan biru, merah dan putih), Pasukan Briged St. John's Ambulance dan Palang Merah British turut mengambil tempat di sisi stadium manakala kumpulan pancaragam dan pengawal kehormat berada di susur terowong masuk.

Kemudian, tetamu-temamu kehormat mula tiba Lord Chancellor dari England berpakaian yang sama seperti ketika dia menjadi hakim Mahkamah Tinggi Persekutuan. Pemangku Yang di-Pertuan Besar Negeri Sembilan merupakan Raja Melayu yang pertama berangkat tiba diikuti Tengku Mahkota Johor (dalam pakaian uniform tentera baginda) yang menggantikan Sultan Johor, Sultan Perak (berpakaian berwarna krim), Sultan Terengganu (berpakaian emas bersama merah gelap dan hijau), Sultan Kelantan (berpakaian emas pucat), Sultan Kedah (berpakaian biru dan perak) Raja Perlis (berpakaian emas), Sultan Pahang (berwarna merah senduduk dan dan perak) serta yang akhir sekali, baginda Yang di-Pertuan Agong yang berpakaian perang serta memakai keris yang baru. Setiap daripada baginda diiringi bunyi nafiri dan berdiri di bawah payung kuning keemasan sambil Yang di-Pertuan Agong berjalan ke tempat duduk baginda. Pengunjung stadium masih lagi berdiri apabila Duke of Gloucester masuk sambil diiringi Sir Donald MacGillivray. Dengan ketibaan semua tetamu diraja, upacara Pengisytiharan dimulakan.

Adikung Duke membawa watikah perlembagaan yang menyatakan pengunduran daripada perlindungan British terhadap negeri-negeri Melayu dan kedaulatan terhadap Pulau Pinang dan Melaka. Raja-raja Melayu mula melangkah ke pentas dan Duke mengambil tempat di depan pentas sambil menerima hormat diraja sambil diiringi oleh Sir Donald MacGillivray. Ketika itu merupakan kali terakhir satu-satu upacara negara menyanyikan lagi kebangsaan British di Persekutuan Tanah Melayu. Kemudian, baginda Duke membacakan perutusan daripada baginda Ratu Elizabeth II akan pernyataan baginda yang mengalukan kemasukan Persekutuan ke dalam Komanwel dan mendoakan kejayaan negara ini.

Kemudian, Perdana Menteri Tunku Abdul Rahman bangun dari tempat duduknya dan menerima watikah perlembagaan sebagai lambang penyerahan kuasa pemerintahan sepenuhnya kepada Persekutuan Tanah Melayu. Duke mengambil tempat duduk dan Tunku mulakan ucapannya dalam bahasa Inggeris. Setelah Tunku mengucapkan penghargaan kepada Great Britain akan pertolongan untuk mencapai kemerdekaan, beliau mula membaca teks "Pengisytiharan Kemerdekaan".

Pengisytiharan itu disambut dengan laungan "MERDEKA" 7 kali sebagai Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu yang pertama di hadapan 20 ribu rakyat Persekutuan Tanah Melayu dan Raja-rajanya serta perwakilan dari 30 negara-negara Komanwel dan negara-negara asing lainnya. Bendera Persekutuan Tanah Melayu telah dinaikkan dengan iringan Lagu Kebangsaan Negaraku yang buat pertama kalinya diperdengarkan secara rasmi dalam sebuah negara baru. Diikuti pula selepas itu dengan seruan azan sebagai simbolik lahirnya sebuah negara yang baru dan tembakan meriam seratus satu das.

Dengan bunyi nobat nafiri, Yang di-Pertuan Agong diiringi oleh Duke of Gloucester, berangkat pergi dari pentas diikiuti oleh pemerintah Melayu yang lain, Perdana Menteri dan Sir Donald MacGillivray. Kemudian, Doa Selamat dibacakan bagi memohon keberkatan dan keredhaan Allah terhadap sebuah negara yang baru dilahirkan

Dengan pengisytiharan itu, maka berakhirlah penjajahan Inggeris dan kuasa Baginda Ratu ke atas Persekutuan Tanah Melayu termasuk Pulau Pinang dan Melaka iaitu sejak lebih 170 tahun. Pada hari itu juga Pesuruhjaya Tinggi British terakhir di Persekutuan Tanah Melayu, Sir Donald MacGillivray dan isterinya telah meninggalkan negara ini dan pulang ke England.

rujukan

http://ms.wikipedia.org/wiki/Pemasyhuran_Kemerdekaan_Tanah_Melayu

Thursday, August 12, 2010

Pengaruh British Di Sarawak

Setelah Brooke berjaya menghapuskan pemberontakan yang berlaku di Sarawak, brooke telah dilantik menjadi Raja dan Gabenor Sarawak pada tahun 1841 oleh Pangeran Muda Hashim dan seterusnya pada tahun 1842 Brooke telah menerima surat pelantikan daripada Sultan Brunei sebagi Raja Sarawak. Brooke telah menjalankan pemerintahan dinasti di Sarawak, iaitu kuasanya akan diganti oleh keturunannya bagi meneruskan pemerintahan di Sarawak.
Raja Putih Sarawak telah meningkat sIstem pentadbirannya dengan pentadbiran yang lebih lengkap dan sistemetik. Brooke telah berusaha memajukan kegiatan perdangan di Sarawak, hal ini telah menyebabkan British berpandangan bahawa Brooke telah jalan perdangan kepada para pedagang British untuk menguasai jalan perdagangan ke benua China. Bagi melancarkan aktiviti perdangangan, Brooke telah berusaha menghapuskan lanun, hal ini telah menyebabkan Brooke terpaksa meminta bantuan daripada Angkatan Laut Diraja British.Angkatan laut ini juga telah membantu Brooke meluaskan kekuasaannya di Sarawak.Pada masa yang sama Brooke juga meluaskan wilayahnya dengan mengambil secara paksa atau membelinya daripada kesultanan Brunei.
Pada tahun 1853 Brooke telah diangkat menjadi Gebenor British yang pertama di Pulau Labuan serta telah bertindak sebagai wakil British ke Brunei. Pemerintahan Brooke di Sarawak sangat memerlukan pengaruh inggeris kerana bimbang akan kuasa–kuasa eropah lain yang sedang giat memperluaskan kuasa mereka di sekitar Malaysia. Bagi mengurangkan kebimbangan itu, British telah mengiktirafkan dengan rasminya kemerdekaan Sarawak bari Brunei pada tahun 1863 dan menghantar seorang pegawai konsul ke Sarawak.Pertalian antara Sarawak dengan British ini telah memperkuatkan lagi hubungan diantara laut Borneo dan Semenanjung Tanah Melayu. Pada masa yang sama British telah mengarahkan agar Brooke mengubah corak pemerintahannya supaya berkiblatkan Britain.Sehingga Raja Sarawak yang kedua pernah mengatakan bahawa dimana bendera Sarawak di naikkan, di situ kepentingan inggeris akan dijungjung, ini menunjukkan bahawa British telah berpungaruh di Sarawak.

RUJUKAN

Mohd.Isa Othman.2002.Sejarah Malaysia 1800-1963.Kuala Lumpur.Perpustakaan Negara Malaysia.Hal 266.

http://members.tripod.com/~PKPMSM1/sejarah20c.html

Bar Bara Watson Andaya Dan Leonard Y.Andaya.1983.Sejarah Malaysia.Kuala Lumpur.Macmillan Publishers (M) Sdn.Bhd.Hal 146.

Kesan Perang Saudara 1866-1873 Kepada Pentadbiran Di Selangor.

Selepas tamatnya Perang Kelang, lanun-lanun di pantai Selangor tetap meneruskan keganasan mereka. Kegiatan pelanunan ini memberikan kesempatan kepada Sir Andrew Clarke yang baru menyelesaikan campur tangan di Selangor untuk bertindak di Selangor. Pada tahun 16 November 1873, sekumpulan lanun yang disokong oleh putera-putera Sultan Abdul Samad telah menyerang sebuah kapal dagangan Melaka yang berhampiran dengan Sungai Jugra. 8 orang daripada 9 orang anak kapal yang merupakan rakyat British dibunuh.
Sir Andrew Clarke mengambil kesempatan ini untuk menyokong Tengku Kudin dan meluaskan pengaruh British di Selangor. British berjaya menangkap 9 orang melayu Selangor yang disyaki terlibat dalam kejadian tersebut. Sir Andrew Clarke memaksa Sultan Abdul Samad mengadakan perbicaraan ke atas lanun-lanun berkenaan pada bulan Februari 1874. Lanun-lanun itu didapati bersalah dan dikenakan hukuman mati.
Namun demikian, kejadian-kejadian pelanunan masih diteruskan lagi. Pada bulan Ogos 1874, satu kejadian pelanunan telah berlaku dekat Sungai Langat. Peristiwa ini telah memberi kesempatan kepada Sir Andrew Clarke untuk menghantar Frank Swettenham tinggal dengan Sultan Abdul Samad sebagai ejen tidak rasmi british. Dalam pada itu Sultan Abdul Samad telah kagum dengan kepintaran dan kebijaksanaan Frank Swettenham dan meminta supaya Britsh melantik seorang residen untuk menasihati baginda. Pada bulan Okteber 1874, J.G Davidson dilantik sebagai Residen dengan Frank Swettenham sebagai penolong Residen. Akuan penerimaan Penasihat British ini telah dinyatakan oleh Sultan Abdul Samad dalam suratnya yang bertarikh 1 Oktober 1874 kepada Gabenor Andrew Clarke.

RUJUKAN

Gullick J.M.A History Of Selangor 1742-1957. hlm 59.

Nur Azian Wahab. Perang Kelang di Selangor 1866-1873. (2003).Laman Web Dunia:

http://portal. Mpklang.gov.my/lamanjabatan/individu.htm.

Gullick J.M. Tunku Kudin in Selangor 1868-1878. hlm 219.

S.P. Star. Pengenalan Sistem Residen Di Selangor.( 2002) .Laman Web Dunia:

http://www.geocities.com/cominglucky/selangor1874.htm

Buyong Adil. Sejarah Selangor. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka Kementerian Pelajaran Malaysia. 1971. hlm 138.

Perang Saudara di Kelang 1867- 1873.

Kejayaan dan keuntungan yang diperolehi dari usaha Raja Abdullah yang memajukan perlombongan bijih timah di lembah Klang telah mencelikkan mata Raja Mahadi. Raja Mahadi kemudiannya menuntut hak beliau ke atas lembah Klang yang dikatakan sepatutnya diwarisi daripada ayahanda beliau. Raja Sulaiman. Tuntutan itu ditolak oleh sultan Abdul Samad. Walau bagaimanapun, bagi mengelakkan sebarang kekecohan, Raja Abdullah bersetuju membayar wang sagu hati setiap bulan kepada Raja Mahadi. Ini adalah bertujuan untuk mengelakkan daripada berlakunya ketidakpuasan hati Raja Mahadi dan sekaligus untuk mengelakkan daripada tercetusnya rampasan kuasa oleh Raja Mahadi. Namun begitu, Raja Mahadi tetap tidak berpuas hati dengan pemberian tersebut. Beliau berpendapat sebagai anak bekas pemerintah Kelang dan cucu kepada bekas sultan, beliau sepatutnya menerima sekurang-kurannya setengah daripada hasil pendapatan daerah Kelang sebagai pencen. Raja Mahadi telah mengemukakan hasratnya kepada sultan Abdul Samad, tetapi baginda menolak tuntutan tersebut, sebaliknya menyuruh Raja Abdullah untuk menghentikan bayaran tersebut.

Dalam tahun 1866, Raja Abdullah telah melantik W.H. Reed dan Bab Tan Kun Cheng iaitu saudagar dari Singapura untuk menjadi pemungut cukai rasmi di daerah Kelang dan di seluruh kawasan di bawah kekuasaan Raja Abdullah iaitu Klang. Menurut adat, anak-anak raja dibebaskan dari membayar cukai. Adat kebiasaan ini telah dihapuskan. Raja Mahadi membawa barang-barang dagangan untuk dijual kepada pelombong-pelombong cina di kawasan Kuala Lumpur. Ia berpegang kepada adat kebiasaan dan enggan membayar cukai. Pada ketika itu, di bahagian pantai laut negeri Selangor, terutamanya di kuala-kulala sungai didiami oleh orang melayu dan berketurunan Bugis. Raja Abdullah di Kelang, Sultan Abdul Samad di Langat dan putera baginda Raja Musa di Kuala Selangor merupakan antara raja dan pembesar melayu yang berketurunan Bugis. Sementara di beberapa kawasan seperti di Kuala Lumpur, Ampang dan Cheras kebanyakkan adalah daripada orang sumatera, iaitu mendiling, Rawa, dan Batu Bara yang berhijrah ke Selangor untuk berniaga dan mencari bijih timah. Hubungan Bugis dan orang sumatera memang sudah renggang pada abad ke-18 lagi kerana untuk menyelebelahi raja masing-masing dalam merebut kuasa kerajaan di Johor. Ketua orang Bugis itu ialah Sila Watang dan Wak Sigalah manakala ketua Sumatera ialah Enche’ Nonggok.

Dalam pada itu Raja Mahadi telah mengambil kesempatan untuk mendapatkan bantuan daripada orang-orang sumatera untuk menentang Raja Abdullah di Klang. Dengan bantuan orang-orang sumatera, Raja Mahadi menyerang kubu Raja Abdullah di Kelang. Dalam serangannya ke atas Bandar kelang dalam tahun 1866, Raja Mahadi telah berjaya mengusir Raja Abdullah yang terpaksa melarikan diri ke Melaka. Kemuncak Pertelingkahan di antara Raja Mahadi dengan Raja Abdullah itu, pembesar-pembesar dengan serta mertanya terpecah kepada dua puak. Pada mulanya, Sultan Abdul Samad mengecualikan diri daripada pertelingkahan ini.

Tidak lama setelah berkuasa di Kelang, timbul perbalahan antara Raja Mahadi dengan Sultan Abdul Samad akibat daripada tindakan beliau menghentikan bayaran bulanan yang dijanjikan. Tindakan Raja Mahadi telah menimbulkan kemurkaan Sultan Abdul Samad dan baginda bertindak untuk memutuskan pertunagan puterinya Raja Arfah dengan Raja Mahadi. Baginda kemudiannya telah mengahwinkan puterinya dengan Sultan Kedah ( Sultan Ahmad Dhiauddin Mukarram Shah) yang bernama Tengku Dhiauddin, biasanya disebut sebagai Tengku Kudin. Tahun 1868, baginda telah mengurniakan Tengku Kudin sebagai wakil daerah Langat kepada beliau.Tindakan Sultan Abdul Samad melantik Tengku Dhiauddin yang merupakan bukan kerabat di raja selangor kerana pada masa ini, kerana pada masa ini kerabat Diraja Selangor pada masa itu saling bertelingkah antara satu sama lain. Dengan itu juga, Sultan Abdul Samad berharap agar pelantikan Tengku Dhiauddin sekaligus dapat menyelesaikan masalah dalaman yang dihadapai di Selangor. Tindakan Sultan Abdul Samad ini adalah bertujuan supaya keadilan dapat diwujudkan dikalangan kerabat Di raja Selangor yang masa itu sedang bertelagah di antara satu sama lain.

Pelantikan Tenku Kudin telah dibantah oleh golongan kerabat diraja yang lain, seperti Raja Musa, Raja Kahar dan Raja Yaakub serta Raja Mahadi. Mereka menggangap Tengku Kudin itu sebagai “ Orang Luar” yang campur tangan dalam hal ehwal dalam pentadbiran negeri Selangor. Raja Abdullah mangkat dan dimakamkan di Ketapang, Melaka.Secara senyap di waktu subuh, Raja Ismail dan angkatannya menyerang kubu Raja Mahadi di Kuala Kelang. Pada tahun 1869, kubu Raja Mahadi elah dibedil di seberang Sungai. Orang Rawa menyerahkan kubu kepada Raja Ismail atas sebab Raja Mahadi telah mungkir janji untuk memberinya kuasa di Kelang. Raja Ismail mengepung Raja Mahadi. Akibatnya, Raja Ismail telah berjaya menduduki Klang dan tinggal di Kota dan memajukan Klang, bina jalan, perusahaan bijih timah dan perniagaan dengan negeri-negeri Selat. Sultan Abdul Samad menyerahkan Kelang kepada Tengku Kudin. Sebab berlakunya penyerahan kerana Sultan Abdul Samad tidak mampu lagi untuk menangkis perbalahan yang berlaku perbalahan dalam negeri.
Sementara itu, pengusiran Raja Mahadi dari Kelang tidaklah mengakhiri peperangan di sana. Putera-putera Raja Abdullah terus menentang Raja Mahadi bagi pihak ayahanda mereka. Pada mulanya Tengku Kudin telah menawarkan dirinya sebagai orang tengah tetapi telah di tolak oleh Raja Mahadi. Tengku Kudin kemudiannya bergabung dengan Raja Ismail untuk menentang Raja Mahadi dan perang saudara meletus di Selangor. Pada Oktober 1868, Tengku Kudin tiba di Selangor membawa 500 orang askar dari kedah. Separuh dari askar-askar itu dihantar ke daerah Kuala Langat dan sebahagian lagi digerakkan ke Kelang. Tengku Kudin tidak terus menyerang , sebaliknya secara perlahan-lahan menyekat kemasukan barang-barang terutamnya barangan makanan ke Klang.Tengku Kudin melakukan sedemikian supaya kelang menghadapi masalah kekurangan makanan yang akan menyebabkan pentadbiran Raja Mahadi di kelang akan lemah. Di samping itu, Tengku Kudin juga menyekat perdagangan bijih timah antara Klang dengan kawasan darat di Selangor. Tujuan Tengku Kudin melakukan sedemikian supaya sumber perlombongan cina di Kelang akan berada dalam keadaan yang tidak stabil. Hal ini akan menyebabkan pelombong-pelombong cina akan menyokong kepada Tengku Kudin.
Perang Saudara ini bertambah-tambah buruk disebabkan dalam masa yang sama tercetus kekacauan antara pelombong-pelombong cina di Kuala Lumpur. Pada Ogos 1868, Ah sze iaitu sahabat baik Yap Ah Loy telah mati dibunuh oleh Chong Chong iaitu bekas ketua cina di Lukut dan melarikan diri ke Rawang. Pada Tahun 1869 Yap Ah Loy yang sebelum ini telah menjalinkan hubungan dengan Raja Mahadi telah berpaling tadah dan menyokong Tengku Kudin. Tujuannya adalah untuk mendapatkan sumber ekonomi bijih timah di klang. Perang Saudara ini, telah merebak ke daerah-daearah lain sekitar Kelang yang kemudiannya melibatkan pelombong-pelombong cina. Puak Hai san di Kuala Lumpur yang diketuai oleh Yap Ah Loy telah memberi sokongan kepada Tengku Kudin, manakala puak Ghee Hin di Kanching bersatu dengan Raja Mahadi. Pada 4 Julai 1871, sebuah kapal perang british “Rinaldo” telah menggempur Kuala Selangor dengan alasan hendak memburu lanun-lanun cina. Akibatnya angkatan perang british telah diserang dengan hebat oleh hulubalang-hulubalang Raja Mahadi.
Pada akhir Julai 1871, J.W.W Birch iaitu setiausaha jajahan negeri-negeri Selat membawa pasukan tentera untuk mempengaruhi Sultan Abdul Samad di Jugra. Malangnya hal ini telah ditolak oleh Sultan Abdul Samad. Menimbangkan kedudukan Sultan Abdul Samad yang kian lemah, maka telah mempersetujui untuk melantik Tengku Kudin sebagai “Wakil Yam Tuan” Selangor serta bersetuju majlis Diraja yang akan mentadbir seluruh negeri. Dengan bantuan pembesar-pembesar Melayu, Raja Mahadi menawan Kota Kuala Selangor, Kota Klang dan kawasan strategik sepanjang Sungai Klang tetapi kerajaan Inggeris merampas segala kelengkapan Raja Mahadi di Bengkalis. Pada tahun 1872, Tengku Kudin bersama askar-askar yang diketuai oleh Van Hagen dan Cavaliero menyerang kubu Raja Asal, pihak Raja Mahadi di Petaling Batu tetapi mengalami kekalahan teruk. Dalam perjalanan Van Hagen, Cavaliero dan askarnya ke Klang, mereka diserang Raja Mahdi dan Cavaliero terbunuh. Van Hagen pula disembelih di Khalayak ramai. Kedua-dua kepala mayat Van Hagen dan Cavaliero diarak beramai-ramai di Kuala Lumpur, kemudian dipakukan di pintu gerbang Raja Mahdi. November 1973 Pahang telah menghantar askarnya Ke Kuala Selangor yang merupakan kubu terakhir Raja Mahadi di Selangor. Sementara itu, Yap Ah Loy telah mengumpulkan orang-orangnya telah bergabung dengan Tengku Kudin telah menyerang Raja Mahadi yang mula bertapak di Kuala Lumpur. Akhirnya Kuala Lumpur telah ditawan kembali oleh angkatan gabungan Tengku Kudin- Yap Ah Loy. Perang saudara di Selangor telah melumpuhkan sama sekali kegiatan-kegiatan ekonomi dan perdagangan di negeri itu. Dengan penawanan kembali Kuala Lumpur oleh angkatan gabungan Tengku Kudin dan Yap Ah Loy maka berakhirnya. perang saudara di Selangor yang memakan masa lapan tahun.

RUJUKAN

Buyong Adil. Sejarah Selangor. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka Kementerian Pelajaran Malaysia. 1971. hlm 64.

Barbara Watson Andaya and Leonard Y. Andaya. A History of Malaysia. Macmillan Asian Histories series.1982. hlm 147.

DISIPLIN ANTROPOLOGI

Antropologi ialah ilmu yang mengkaji semua aspek kehidupan manusia termasuklah dari segi budaya, linguistik dan biologi. Antropologi juga merupakan satu disiplin ilmu yang amat berkait rapat dengan arkeologi. Ilmu ini berkait dengan kesucian dan perbandingan mengenai manusia yang merentasi masa dan ruang. Jumpaan arkeologi yang dikaji melalui disiplin antropologi ini menginterpritasikan jumpaan seperti bekas tembikar yang bercorak dan gelang-gelang manik kepada keadaan masyarakat pada waktu itu. Antropologi dibahagikan kepada tiga jenis iaitu biologikal antropologi, antropologi budaya dan antropologi bahasa. Biologikal antropologi atau dikenali juga sebagai fizikal antropologi adalah pengkajian yang melihat manusia sebagai organisma biologi. Contohnya yang berkenaan dengan evolusi manusia iaitu perkembangan manusia Homo Sapiens. Bagi merungkaikan persoalan ini mereka perlu menyusun rajah pokok keluarga manusia yang telah lepas, bekerja dengan bukti fosil secara meluas dan pemerhatian terhadap kehidupan mamalia yang paling tinggi termasuk manusia, kera dan monyet. Antropologi budaya pula ialah sub bidang dalam antropologi yang menekankan aspek-aspek teknologi, sosial dan agama. Bidang ini menghuraikan dan menganalisis budaya kumpulan masyarakat hari ini dan kaitannya dengan manusia lepas. Pengkajian kumpulan khas pada masa tertentu di kenali sebagai ethnography dan maklumatnya di kenali sebagai data ethnographic. Perbandingan dalam pengkajian budaya pula adalah untuk melihat sama ada budaya tersebut mempunyai persamaan atau tidak dikenali sebagai ethnology. Para ethnography perlu melakukan ethnology untuk membolehkan kita mempelajari budaya secara umum . Antropologi bahasa pula bertindak untuk mentafsir penggunaan bahasa dengan lebih mendalam dari segi bunyi, hubungan antara bahasa dan sistem bahasa yang mengalami perubahan mengikut peredaran masa. Selain itu, bidang ini turut digunakan untuk menghubungkan carta sejarah dan kesan migrasi kuno.

RUJUKAN
Frank Hole & Robert F. Heizer, op.cit., hlm. 51.

David Hurst Thomas & Robert L. Kelly. 2006. Acheology 4Th Edition. Thomsom Wadsworth, hlm ,26.

Marx Q. Sutton & Robert m. Yohe II. 2003. Archaelogy: The Science of The Human Past. Boston: Allyn and Bacon, hlm 6.

David Hurst Thomas & Robert L. Kelly. 2006. Archeology 4Th Edition. Thomson Wadsworth,hlm, 27.

MULTIDISIPLIN DALAM ARKEOLOGI

Arkeologi adalah satu disiplin yang tidak boleh berdiri sendiri tanpa bantuan kepelbagaian ilmu- ilmu lain. Hal ini dibuktikan oleh pandangan para tokoh arkeologi iaitu J.de.Leaf yang menyatakan bahawa arkeologi sebagai disiplin sains dan cabang kepada sejarah. Ini membawa maksud bahawa terdapat disiplin ilmu lain dalam arkeologi atau lebih dikenali sebagai sifat arkeologi itu sendiri yang multi- disiplin. Multi-disiplin dalam arkeologi meliputi disiplin prasejarah, sejarah, antropologi, sains, arkeologi maritim dan agama. Kepakaran dalam kepelbagaian disiplin ini amat diperlukan bagi mendapatkan hasil yang memuaskan dalam setiap eskavasi yang dilakukan oleh para arkeologis.

Pengaruh British Di Kelantan

Keadaan politik yang tegang di Kelantan akibat daripada perebutan tahta, telah menyebabkan Kelantan terpaksa meminta bantuan dari siam. Hal ini telah membuka jalan kepada kerajaan Siam yang telah pun memikirkan bahawa pentingnya untuk mengenakan kawalan ketat keatas Kelantan. Dibawah pengawasan secara langsung ini, usaha-usaha telah dijalankan untuk menyusun semula kewangan dan mengukuhkan kuasa pusat keatas pentadbiran kampung seperti mencegah kekacauan dan mengadakan pembaharuan dalam kerajaan kelantan. Hal ini adalah bertujuan untuk menyekat kemungkinan campur tangan inggeris.
Walaubagaimanapun, sultan Kelantan sendiri telahpun mempengaruhi corak pentadbiran British yang menyebabkan baginda telah mengaplikasikan corak pentadbiran ke dalam negeri Kelantan. Sultan Kelantan dikatakan mudah menerima pembaharuan pentadbiran, berikutan dengan lawatan baginda ke negeri Johor dan singapura pada tahun 1896 menyababkan baginda telah mendirikan sebuah pejabat tanah di kota bharu ,ianya telah meniru corak pentadbiran British di Singapura. Selain itu, setelah mempengaruhi corak pentadbiran British, baginda juga telah menubuhkan jabatan kerjaraya, pasukan polis dan permulaan penggunaan perkhidmatan telefon.
Manakala dari segi ekonomi, seperti negeri Johor, Kelantan juga telah mempengaruhi ekonomi British. Contohnya pada abad ke-19 Kelantan juga telah menerima buruh-buruh cina bagi kegiatan perlombangan dan pertanian.Namun pertanian lada hitam dan gambir tidak berkembang sepertimana negeri di pantai barat. Selain itu, kegiatan perdangangan di kelantan sememang wujud, tetapi tidaklah begitu besar.Kegiatan perdangan ini juga mempunyai perhubungan dengan British, hal ini kerana pedangang-pedangang yang berdagang di Kalantan merupakan padagang daripada negeri-negeri selat.